Στο πεδίο «παραγωγή λόγου», ο μαθητής αντικρίζει στην εκφώνηση το θέμα που του ζητείται να αναπτύξει. Μόλις αυτό γίνει πλήρως κατανοητό, ξεκινά η ενεργοποίηση της σκέψης και της ανάπτυξης ιδεών…«Από πού να αρχίσω; Σε ποιο κομμάτι να αναφερθώ πρώτα; Τι μου έρχεται στο μυαλό σχετικά με το θέμα;».

Το κομμάτι της γλωσσικής έκφρασης και της δημιουργικής γραφής αποτελεί συναρπαστική διαδικασία και χρειάζεται ελευθερία. Καταρχάς, στα πλαίσια της εκμάθησης, ο μαθητής θα πρέπει να αισθανθεί ασφάλεια και άνεση, ώστε να αφεθεί επιτρέποντας στις σκέψεις του να κυλήσουν ελεύθερα χωρίς δισταγμούς ή φόβο αποδοκιμασίας. Τη στιγμή της σύλληψης ιδεών, το μυαλό πρέπει να είναι ανοιχτό και ελεύθερο για να δημιουργήσει. Με τη χρήση καθοδηγητικών ερωτημάτων επί του θέματος προς τον μαθητή, μπορείς να του εκμαιεύσεις ποικιλία και πρωτοτυπία ιδεών.

Τα παιδιά έχουν πολύ ωραίες και εύστοχες ιδέες, αρκεί μόνο να ενθαρρυνθούν και να πιστέψουν στον εαυτό τους. Ειδικά, όταν το θέμα τα «αγγίζει» και τα εμπνέει, μπορούν να κάνουν θαύματα. Έχουν την ιδιαίτερη ικανότητα να σε αιφνιδιάζουν ευχάριστα τη στιγμή που ξεδιπλώνουν μία ιδέα που δεν έχεις προφτάσει ο ίδιος να σκεφτείς. Τη στιγμή εκείνη που σε πιάνουν εξαπίνης, συμβαίνει κάτι μοναδικό, αφού αντιλαμβάνεσαι πως το μάθημα δεν είναι μία στείρα μεταφορά πληροφοριών από την «αυθεντία» στον μαθητευόμενο, αλλά ένα μοίρασμα κατά το οποίο κερδίζουν και οι δύο.

Ύστερα από τη σύλληψη των ιδεών, σειρά έχει η οργάνωση και η δομημένη αποτύπωσή τους στο χαρτί. Μία όμορφη εισαγωγή, μία ήπια μετάβαση στο κυρίως θέμα και ένα ομαλό κλείσιμο, όλα στρωτά και συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Τα παιδιά έχουν την τάση να βιάζονται να «ξεφορτωθούν» τις ιδέες από το μυαλό τους για να τις μετατρέψουν σε λόγο, αφού είναι αυθόρμητα και ανυπόμονα. Θέλουν να πουν την ιστορία τους. Εκεί, είναι που μπαίνουμε εμείς, μιλώντας τους για «ευανάγνωστα γράμματα, ευπαρουσίαστο γραπτό, δομημένο και σαφή λόγο, πλούτο λεξιλογίου, συνοχή προτάσεων, ποικιλία επιθέτων…»

Ο συνδυασμός της ελεύθερης σκέψης τους και των δικών μας γλωσσικών κατευθύνσεων, μπορεί να επιτευχθεί σταδιακά και να οδηγήσει σε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα.

• μαθαίνει να φροντίζει τη γραφή του.
• μαθαίνει να δημιουργεί κάτι όμορφο και ουσιαστικό.
• μαθαίνει να αποτυπώνει στο γραπτό ένα κομμάτι του εαυτού του.

Κάθε μικρό ή μεγάλο κείμενο, με τα σωστά και τα λάθη του, δεν παύει να είναι για τα παιδιά ένα απόκτημα, ένα δημιούργημα, μία εμπειρία, μία εξωτερίκευση. Αποτελεί κάτι δικό τους και αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο για αυτό!